Waitomo Weekend
Blijf op de hoogte en volg Yvette
30 September 2015 | Nieuw Zeeland, Waitomo Caves
He allemaal,
Vandaag alweer bijna een week geleden dat alle fun weer begon, dus tijd om weer een stukje te schrijven!
Vorige week donderdag was er een Rooftop BBQ met live band in Auckland door Stagereizen georganiseerd. Hier zijn we met beide huizen naartoe gegaan. Rooftop leek ons ontzettend gaaf, zeker omdat de stad rond etenstijd al donker is. Bij aankomst kwamen we er helaas achter dat de ‘rooftop’ een teleurstellende derde verdieping was en het uitzicht over de stad er dus niet in zat… Toch was het uiteraard erg gezellig! Zo gezellig dat zelfs een zitplaats niet meer mogelijk was.
Na de BBQ startte de pubcrawl weer! Dit was weer net zo leuk als de voorgaande keer en ik heb ontzettend gelachen! Rond drie uur dan toch maar m’n bed ingekropen, omdat ik hier toch ook echt nog stage loop.
Vrijdagavond heb ik de lekkerste pizza ooit besteld: chicken, cranberry & camembert. Aanrader! Verder vroeg gaan slapen, want zaterdagochtend ging om vijf uur de wekker.
Die ochtend sprong ik nog net niet uit bed, want de veelbelovende trip naar Waitomo stond op de planning! We hadden met de groep een Black Water Raft geboekt in de Glowworm Caves. Na lang twijfelen hebben we dan toch maar met z’n alle voor de meest uitgebreide deal gekozen. Deze bestond uit abseilen, een zipline, cavetubing en meer. In totaal zijn we 5 uur onder de grond gebleven. Uiteraard hebben we een overdosis aan glowworms gezien, wauw wat is dat magisch!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik best wel nuchter over het abseilen dacht. Van tevoren kregen we een instructie en ik heb toen dan ook maar één keer even snel geprobeerd of het lukte. Prima, laat maar komen. Eenmaal aangekomen bij de grot kreeg ik het toch wel even ontzettend benauwd toen ik over het randje naar beneden keek. Dit was niet zoals ik het me had voorgesteld; dit was een enorm donker gat, 35 meter naar beneden en een ontzettend krappe versmalling. Fuck.
Uiteraard ging ik, moedig dat ik ben, als laatste. Ik ben nog nooit zo bang geweest… Het feit dat ik mezelf keihard naar beneden kon laten vallen en er zelf dus voor moest zorgen dat dit niet gebeurde, zorgde echt voor doodsangsten. Toen ik dan eindelijk veilig in de grot landde, heb ik een half uur na staan te trillen. Maar dat gevoel achteraf is zo ontzettend gaaf! Toen ik daarna de eerste glowworms zag, was het alles meer dan waard!
Na de zipline was het tijd om van een rots af het water in te springen. De bedoeling was om op een zwemband in het water te landen, maar ja, ik faalde compleet en sprong naast de band. Had ik dat maar vast gehad. Hierna kregen we de tijd om langzaam door het water te dobberen en te beseffen wat we nou eigenlijk aan het doen waren en hoe mooi alles wel niet is. Helaas besef ik achteraf nog steeds niet wat er nou allemaal precies gebeurd is.
Op een gegeven moment mocht de zwemband weg en was het tijd om zwemmend/lopend door de grot te gaan. Sommige plekken waren zo laag dat alleen je hoofd nog boven water kon blijven.
Om de grot weer uit te komen moesten we een enorme waterval beklimmen. En om bij die waterval te komen moesten we ons door ontzettend smalle ruimtes wringen. Als je nog niet claustrofobisch bent, word je het daar wel. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om voor een andere route te kiezen dan de waterval, omdat dat me echt te ver ging.
Ik kan nog uren doorlullen over hoe onbeschrijflijk mooi en gaaf dit was, maar ik moet natuurlijk ook wat bewaren voor thuis :).
Na deze geweldige ervaring in de Glowworm Caves zijn we doorgereden naar een strand om daar naar de zonsondergang te kijken. Uiteraard de klassieke sunset foto’s gemaakt! De dag werd afgesloten met fish & chips.
Zondag lekker uitgeslapen en ontbeten in de tuin in, ja ja: BIKINI! Het begint eindelijk lekker weer te worden (ook al waren de voorgaande dagen niet slecht). Zondag hebben we de dag doorgebracht bij Long Bay, een strand niet ver hier vandaan. Dit was de eerste dag dat ik heb kunnen ervaren hoe verschrikkelijk sterk de zon hier is… In nog geen half uur zag ik al rood. Uiteindelijk net niet verbrand gelukkig.
Zondagavond sloeg op de één of andere manier dan toch de heimwee toe. Hoe fijn had het geweest om even naar huis te kunnen, iedereen bij te praten, in de stoel te hangen en dan lekker m’n eigen bed in te kruipen… Ondertussen heb ik wel weer de knop om kunnen zetten en ben ik weer ontzettend dankbaar dat ik hier nu zit!
Voor zover ik me kan herinneren was dit mijn weekend weer. Ik heb zoals alle andere weekenden weer ontzettend genoten!
Komend weekend wordt het weer wat rustiger, misschien dat we ‘het museum’ gaan bezoeken, niemand weet volgens mij de echte naam, maar iedereen weet welk museum er bedoeld wordt. Verder staat er nog niets op de planning.
Ik hoop dat m’n verhalen niet te langdradig worden, maar ik kan ook echt alleen maar zeggen dat het ontzettend, onwijs, verschrikkelijk, onbeschrijflijk, mooi, leuk, gaaf en gezellig is.
Hier de foto’s (glowworms konden helaas niet gefotografeerd worden, dus ik heb alvast gegoogeld voor jullie):
http://myalbum.com/album/cDIkXJgSwmD2
Goodnight!
Vandaag alweer bijna een week geleden dat alle fun weer begon, dus tijd om weer een stukje te schrijven!
Vorige week donderdag was er een Rooftop BBQ met live band in Auckland door Stagereizen georganiseerd. Hier zijn we met beide huizen naartoe gegaan. Rooftop leek ons ontzettend gaaf, zeker omdat de stad rond etenstijd al donker is. Bij aankomst kwamen we er helaas achter dat de ‘rooftop’ een teleurstellende derde verdieping was en het uitzicht over de stad er dus niet in zat… Toch was het uiteraard erg gezellig! Zo gezellig dat zelfs een zitplaats niet meer mogelijk was.
Na de BBQ startte de pubcrawl weer! Dit was weer net zo leuk als de voorgaande keer en ik heb ontzettend gelachen! Rond drie uur dan toch maar m’n bed ingekropen, omdat ik hier toch ook echt nog stage loop.
Vrijdagavond heb ik de lekkerste pizza ooit besteld: chicken, cranberry & camembert. Aanrader! Verder vroeg gaan slapen, want zaterdagochtend ging om vijf uur de wekker.
Die ochtend sprong ik nog net niet uit bed, want de veelbelovende trip naar Waitomo stond op de planning! We hadden met de groep een Black Water Raft geboekt in de Glowworm Caves. Na lang twijfelen hebben we dan toch maar met z’n alle voor de meest uitgebreide deal gekozen. Deze bestond uit abseilen, een zipline, cavetubing en meer. In totaal zijn we 5 uur onder de grond gebleven. Uiteraard hebben we een overdosis aan glowworms gezien, wauw wat is dat magisch!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik best wel nuchter over het abseilen dacht. Van tevoren kregen we een instructie en ik heb toen dan ook maar één keer even snel geprobeerd of het lukte. Prima, laat maar komen. Eenmaal aangekomen bij de grot kreeg ik het toch wel even ontzettend benauwd toen ik over het randje naar beneden keek. Dit was niet zoals ik het me had voorgesteld; dit was een enorm donker gat, 35 meter naar beneden en een ontzettend krappe versmalling. Fuck.
Uiteraard ging ik, moedig dat ik ben, als laatste. Ik ben nog nooit zo bang geweest… Het feit dat ik mezelf keihard naar beneden kon laten vallen en er zelf dus voor moest zorgen dat dit niet gebeurde, zorgde echt voor doodsangsten. Toen ik dan eindelijk veilig in de grot landde, heb ik een half uur na staan te trillen. Maar dat gevoel achteraf is zo ontzettend gaaf! Toen ik daarna de eerste glowworms zag, was het alles meer dan waard!
Na de zipline was het tijd om van een rots af het water in te springen. De bedoeling was om op een zwemband in het water te landen, maar ja, ik faalde compleet en sprong naast de band. Had ik dat maar vast gehad. Hierna kregen we de tijd om langzaam door het water te dobberen en te beseffen wat we nou eigenlijk aan het doen waren en hoe mooi alles wel niet is. Helaas besef ik achteraf nog steeds niet wat er nou allemaal precies gebeurd is.
Op een gegeven moment mocht de zwemband weg en was het tijd om zwemmend/lopend door de grot te gaan. Sommige plekken waren zo laag dat alleen je hoofd nog boven water kon blijven.
Om de grot weer uit te komen moesten we een enorme waterval beklimmen. En om bij die waterval te komen moesten we ons door ontzettend smalle ruimtes wringen. Als je nog niet claustrofobisch bent, word je het daar wel. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om voor een andere route te kiezen dan de waterval, omdat dat me echt te ver ging.
Ik kan nog uren doorlullen over hoe onbeschrijflijk mooi en gaaf dit was, maar ik moet natuurlijk ook wat bewaren voor thuis :).
Na deze geweldige ervaring in de Glowworm Caves zijn we doorgereden naar een strand om daar naar de zonsondergang te kijken. Uiteraard de klassieke sunset foto’s gemaakt! De dag werd afgesloten met fish & chips.
Zondag lekker uitgeslapen en ontbeten in de tuin in, ja ja: BIKINI! Het begint eindelijk lekker weer te worden (ook al waren de voorgaande dagen niet slecht). Zondag hebben we de dag doorgebracht bij Long Bay, een strand niet ver hier vandaan. Dit was de eerste dag dat ik heb kunnen ervaren hoe verschrikkelijk sterk de zon hier is… In nog geen half uur zag ik al rood. Uiteindelijk net niet verbrand gelukkig.
Zondagavond sloeg op de één of andere manier dan toch de heimwee toe. Hoe fijn had het geweest om even naar huis te kunnen, iedereen bij te praten, in de stoel te hangen en dan lekker m’n eigen bed in te kruipen… Ondertussen heb ik wel weer de knop om kunnen zetten en ben ik weer ontzettend dankbaar dat ik hier nu zit!
Voor zover ik me kan herinneren was dit mijn weekend weer. Ik heb zoals alle andere weekenden weer ontzettend genoten!
Komend weekend wordt het weer wat rustiger, misschien dat we ‘het museum’ gaan bezoeken, niemand weet volgens mij de echte naam, maar iedereen weet welk museum er bedoeld wordt. Verder staat er nog niets op de planning.
Ik hoop dat m’n verhalen niet te langdradig worden, maar ik kan ook echt alleen maar zeggen dat het ontzettend, onwijs, verschrikkelijk, onbeschrijflijk, mooi, leuk, gaaf en gezellig is.
Hier de foto’s (glowworms konden helaas niet gefotografeerd worden, dus ik heb alvast gegoogeld voor jullie):
http://myalbum.com/album/cDIkXJgSwmD2
Goodnight!
-
30 September 2015 - 11:44
Veronica:
WoW, wat een lefgozer! Ik geniet van al je leuke verhalen! Wat een fantastische ervaring moet het voor je zijn. Geniet van ieder moment Yvette, dikke knuffel van Theo en veronica -
30 September 2015 - 12:04
Gerry:
Jemig, wat een verhaal zeg. Heb genoten onder het lezen en zag het helemaal voor me. Je hebt wel lef zeg. Volgens mij verleg je je grenzen ontzettend. Gaat het op je stagiaires ook zo goed???? Zie uit naar je volgend verslag. En geniet er verder met volle teugen van. Je moet maar zo denken; niemand kan me dat afnemen.
Groetjes Jan en Gerry -
30 September 2015 - 13:15
Ann:
Hallo Yvette, Geweldige ervaringen doe jij op zeg. Prachtige foto's ook. Ja, genieten doe je wel. Enne heimwee... voor je het weet ben je weer thuis en heb je heimwee naar Nieuw-Zeeland. Dus doorbijten en verder genieten. Ik ben benieuwd naar het volgende verslag. Gr, Ann -
30 September 2015 - 13:53
Linda:
Pfffff, brok in m'n keel...... van trots...... van jou missen ...... kan ook niet wachten op je volgende verslag!
Xxxxxxxx
-
30 September 2015 - 21:15
Jenny:
Leeeuuuuk! Je schrijft leuk en zeeeeker niet langdradig, maar je weet.. ik zou alles wel willen horen! Heimwee hoort erbij maar je krijgt er mooie dingen voor terug!
Super die foto's van de glowwormcaves, herkenbaar ook.
Have fun xxx -
30 September 2015 - 21:35
Annelies En Hans:
Hoi Ivette,
Wat een avontuur maak jij mee!!! "fuck"' heb ik jou nog nooit horen zeggen, dus het moet inderdaad wel heel heftig zijn geweest, maar dat kan je in alles uit jouw verhaal lezen, maar je hebt volgens mij zeker geen spijt dat je het allemaal gedaan hebt!!
Geniet er volop van en we zien weer uit naar je volgende avontuur!
xx Hans en Annelies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
